W parafialnym kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Lutynii (dekanat dobrzycki, diec. kaliska) znajduje się cudowny wizerunek Matki Bożej Miłościwej.

Obraz (83×105 cm) namalowany został na płótnie techniką olejną, w typie Hodegetrii, przypuszczalnie w XVII w., przez nieznanego malarza. Wspominają o nim jako "łaskami słynącym" akta wizytacyjne archidiecezji poznańskiej z XVII w.

Kult Matki Bożej Lutyńskiej zaczął się spontanicznie szerzyć. Na ścianach kościoła pojawiły się wota dziękczynne. Na odpusty przybywały do Niej tłumy chorych, kalekich, cierpiących...

Już w XVIII w. Matka Boża otrzymała drewnianą sukienkę. W 1720 r. Cudowny Obraz posiadał dwie złote korony.

W 1751 r. przed Wizerunkiem Najświętszej Panienki miał miejsce niezwykły przypadek wskrzeszenia, na trzeci dzień po śmierci, przywiezionej do Matki Lutyńskiej dziewczynki, opisany w pieśni, którą śpiewa się w Lutynii:

O Niebieska Cesarzowo, / Całego świata Królowo, / Spojrzyj z Nieba wysokiego / Na człowieka mizernego.

Który zewsząd opuszczony / Nędzą wielką jest trapiony, / Nie masz kto by tak ciężkiemu / Zabiegł gniewowi Boskiemu.

Chyba Ty, Matko Miłości, / Jedyna nasza Słodkości, / W złych razach, także frasunku / Wiele dodajesz ratunku.

By był w największej chorobie, / Już wszystek zwątpił o sobie, / Kto się do Ciebie udaje, / Duch się do ciała dostaje.

Na głód, na mór się zanosi, / A któż nam Boga uprosi? / Matko, prosim serdecznie, / Ty opiece nas trzymaj wiecznie.

Boś jest Matką Miłościwą, / Oddal karę sprawiedliwą, / Różańcem Cię pozdrawiamy, / O przyczynę upraszamy.

W późniejszym czasie dodano refren:

Lutyńska chorych Lekarko, / Witaj, łask Bożych Szafarko. / Do Ciebie się uciekamy, / Ciebie o pomoc błagamy.

W XIX w. Cudowny Wizerunek otrzymał zasłonę w postaci obrazu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Obraz został ozdobiony koronami papieskimi 13 VIII 1972 r. bł. Stefan kard. Wyszyński. Mówił wówczas: "Zwyciężyła Maryja na Kalwarii, na pustkowiu, za bramą miejską. Widocznie nabrała tam jakiegoś szczególnego zaufania do zwyciężania na pustkowiach, bo odtąd wybiera sobie miejsca skromne, nieznane, ciche, spokojne, jak przed wiekami wybrała Lutynię. Tutaj króluje i służy świadoma, że jest Matką wszystkich, których Jej oddał Syn Boży na Kalwarii, jest Matką naszą".